algemeen, seizoen 12

Waardige afsluiting van twaalfde Spraakvermaakseizoen

11-03-2019

De laatste Spraakvermaak van het twaalfde seizoen was er een die van alles had: politiek, sport en mode. Serieus en met humor. Ook werd het mysterie van de Schans opgelost. Het was met CDA-politica Madeleine van Toorenburg en modeontwerper Mart Visser een waardige afsluiting van een succesvol seizoen.

Presentator Dik van Beest nodigde als eerste Mirjam Schrauwen op het podium. Zij was de gastpresentator deze middag. Bij Spraakvermaak is ze vooral bekend van de rubriek De Hort op met Mirjam. Ze vertelde dat ze ook het komende seizoen doorgaat met die rubriek, maar dat het wel steeds moeilijker wordt om leuke onderwerpen te vinden, omdat de lat steeds hoger komt te liggen. Wie tips heeft, kan de redactie mailen.

CDA-Tweede Kamerlid Madeleine van Toorenburg was eerste gast van de middag. Van Beest vroeg haar uit te leggen waarom het CDA van mening was veranderd over het kinderpardon. “Het was niet meer uit te leggen”, zei Van Toorenburg. Ze vindt dat de hele procedure op de schop moet. “Zoals het nu is, kan het niet meer. Mensen blijven eindeloos procederen in de hoop dat ze mogen blijven. Dat moet anders. Maar het is trouwens niet van de een op de andere dag, hoor, dat het CDA omgedraaid is. Insiders weten dat we hier al langer mee bezig waren.”
Of het niet vervelend is dat ze zich steeds zo moet verdedigen, vroeg Schrauwen.

“Het is vervelend als mensen je niet geloven, maar ik wil vooral mijn doelen bereiken. Dat het lukt het best door jezelf te blijven en zaken uit te blijven leggen”, zei Van Toorenburg.
Uiteraard kwamen ook de aanstaande verkiezingen van Provinciale Staten aan bod. Waarschijnlijk heeft de coalitie in de Tweede Kamer straks geen meerderheid meer in de Eerste Kamer. Van Toorenburg vindt dat niet erg: “Dat maakt het spannend. Je moet steeds met goede argumenten komen om de anderen te overtuigen. Per onderwerp kun je bekijken waar je je meerderheid haalt. Zo krijg je goede debatten op inhoud.”
Ze raadde de kiezers aan vooral te kijken naar wat partijen in de provincie willen. “Het gaat nu over het klimaat en het vluchtelingenprobleem, maar veel belangrijker is hoe partijen aankijken tegen bijvoorbeeld de infrastructuur in Brabant, hoe ze aankijken tegen grote industrieterreinen of grote zonneparken. Daar draait het om bij de provinciale verkiezingen.”

In de rubriek De Hort Op probeerde Mirjam het mysterie van de Schans te ontrafelen. Is het waar dat we het aan een boer te danken hebben dat we er kunnen wandelen, omdat hij stiekem bomen uit de grond trok? Theo den Exter vertelde over de geschiedenis van de Schans die teruggaat tot 1625. Toen het gebied in de jaren zestig van de vorige eeuw overging van Defensie naar Staatsbosbeheer, heeft die laatste er inderdaad veel bomen geplant. Op de Schans sprak Mirjam mensen aan, of ze de man op de foto herkenden? Dat zou de bewuste boer zijn die de bomen eruit trok. En jawel, een van de wandelaars herkende de jonge versie van zichzelf: Sjef van Loon. “Ik deed het stiekem, inderdaad. Elke dag een paar. En alleen maar op de schans, niet buiten het pad. Toen ik bijna klaar was, stond er opeens zo eentje van Staatsbosbeheer achter me. Maar die zei ‘je bent nu bijna aan het einde, ga er maar mee door’. En zo is het pad hier gekomen.”
Sjef zat in het publiek. Mirjam legde uit dat ze bij Staatsbosbeheer geprobeerd heeft er het Sjefkespad van te maken, maar die instantie gaf niet thuis. Daarom kreeg Van Loon een tegeltje van Spraakvermaak. Van Loon zei blij te zijn met de erkenning.

Daarna sprak Schrauwen in de rubriek Streekvermaak met Tim Ovington, de Traveling Teacher. Hij vertelde over het gezin waarin hij opgroeide met een moeder uit Terheijden en een Engelse vader. Toen hij 5 was verhuisde het gezin voor het werk van vader naar Schotland. Toen hij 16 was keerde het gezin terug naar Terheijden. Hij ging naar de havo op het Dongemond College. “Terwijl ik in Schotland bezig was Shakespeare te ontleden, kwam ik daar op het niveau om mezelf in het Engels voor te stellen.” Hij toonde op het scherm de lesroosters. In Nederland alles op hetzelfde niveau, in Schotland per vak het niveau dat bij de leerling past. Dat zette hem ertoe aan leraar te worden. Van daaruit wilde hij landen en scholen bezoeken om het onderwijs te bestuderen en te bekijken wat er in Nederland beter kan. Via social media ging het hard en bezocht hij onder meer Schotland, IJsland, India en Zuid-Afrika. In dat laatste land werd hij geraakt door een verlamde jongen. Voor die knul en voor andere kansarme kinderen heeft Ovington nu de stichting Dreamfactory opgericht. Daarmee zamelt hij geld in zodat de kinderen een beurs kunnen krijgen om te studeren. Zelf blijft hij interactieve filmpjes maken, waarmee kinderen over de hele wereld via internet onderwijs kunnen volgen.

In de quiz ging het tussen hardlopers Bob de Hoop en Mark Dauwerse. De eerste blaast dit jaar de Oude Weideloop in Wagenberg nieuw leven in, de tweede deed dat vorig jaar met de Terheijdenloop, die dit jaar ook weer wordt gehouden. Hardlopen en lopen was het thema van de quiz, die door De Hoop gewonnen werd met 5-4.

Toen was de beurt aan Christel de Laat. Ze begon met een smakelijke column over hoe het eraan toe gaat als je als vrouw een bh gaat kopen. “Je wordt geholpen door zo’n kpk-muts, met kort pittig kapsel. En de pashokjes zijn door mannen ontworpen”, wist ze zeker. Op het eind draaide ze het om door van een bh een mannenonderbroek te maken.

Na haar column schoof ze nog even aan op het podium. Ze vertelde over haar theatershow die voor dit seizoen uitverkocht is, maar waarmee ze volgend seizoen terugkomt en over haar werk voor Omroep Brabant. Ze presenteert er onder meer de verkiezing van beste worstenbroodje. “Dat is wel een dingetje in West-Brabant. Maar ik heb geen invloed op de uitslag.”

De laatste gast van de middag was modeontwerper Mart Visser. Dat hij de mode terecht zou komen, was niet zo logisch. “Mijn vader was directeur van een baggerbedrijf. Ik ben de middelste van drie zonen. De oudste zou eigenlijk mijn vader op moeten volgen, maar die ging naar de mode-academie. Hij het pad voor mij geëffend. En mijn jongere broer zit nu ook in de mode, hij regelt mijn online zaken.”
Hij vertelde over het verschil tussen haute couture en gewone kleding. “In haute couture zit handwerk. Zeker 70 tot 80 uur. Het is een proces van vijf tot zes weken, meten, maken, passen, aanpassen, passen en zo voort. Dan is het logisch dat dat duurder is.”
Voor zijn couture-collectie ontwerpt hij zo’n zestig, zeventig items per seizoen. Voor zijn online-collectie zijn er dat vijf of zes per week. Het zijn niet allemaal unieke kledingstukken, vertelde hij. “Als je iets goeds hebt ontworpen, dat je handtekening heeft, kun je daar best mee verder.”
Hij ontmoet zijn klanten in de winkels van Promiss. “Dat had ik eerder moeten doen. Ik merkte er het verschil tussen Amsterdam en de rest van Nederland. Maar bijvoorbeeld  ook tussen het noorden en het zuiden. Met andere kleding krijgt een vrouw een heel andere uitstraling. Dat blijft fascinerend.”
Op het laatst kwam zijn schilderwerk nog te sprake. Visser vertelde dat hij altijd al schilderde, maar dat puur voor zichzelf deed. Tot Ivo Niehe met zijn TV-Show langs kwam en het werk zag. “Ik wilde er wel mee naar buiten, maar niet in Nederland. Hier is mijn naam bekend. Via een bekende kunsthandelaar in Miami heb ik daar mijn werk naartoe gebracht. Negen van elf werken waren snel verkocht. Toen wist ik dat het niet om mijn naam ging, maar om de kwaliteit van het werk.”
Visser presenteert deze week zijn nieuwe zomercollectie.

Mix zong, door omstandigheden in een andere samenstelling dan gebruikelijk, het actuele slotlied. Tussendoor was er muziek van het trombonistenkwartet van de Nieuwe Veste in Breda.

Fotoalbum

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

CDA Madeleine van Toorenburg Mart Visser