Spraakvermaak 107: Hobbels op het levenspad
12-12-2024
Klokslag half drie neemt Walter van de Calseyde het woord met de droevige mededeling dat ook in Terheijden een drankverbod voor 65-plussers is ingesteld. Hij geeft uitgebreid uitleg bij het kunstwerk “Ribbelwerk” van Hanneke van Rijnsoever, gemaakt van beton en vilt, twee materialen die tegengesteld lijken. Het drankverbod was overigens een grapje, een zucht van verlichting ging door de zaal.
Tijd voor de eerste gast: Janke Dekker. Ze is, behalve actrice en cabaretière, voorzitter van Mores, een organisatie die zich bezighield met het voorkomen van een onveilige werksituatie in de theaterwereld. Laat nou net haar echtgenoot op dat gebied een steek vallen! Smullen voor de pers. Door al die ellende werd ze ziek. Gelukkig ontving ze veel steun van haar kinderen en haar vrienden. Dat drama leverde wel genoeg materiaal op voor een nieuwe show “Ik volg gewoon mijn hart”, in maart nog te zien te Etten-Leur, in de Nieuwe Nobelaer.
Veel kracht put Janke uit de liedjes van Barbra Streisand of zoals ze zei: “Haar muziek is mijn redding!” Die liedjes staan centraal in haar nieuwe show, die haar ook de ruimte biedt haar eigen verhaal te vertellen. Ze treedt deze middag twee maal op met gedeelten van haar show. Ze slaagt er beide keren in de hele zaal doodstil te krijgen, ook het stallinkje achterin.
Na haar interview volgt de quiz, waarin Kathleen van Gorp Max en Toin Lips van onze IJsbaan op de proef stelt over hun winterse kennis. Max wint. Na de prijsuitreiking kon een angstige Cors nog eens gerustgesteld worden: het alcoholverbod was een grapje.
In haar eerste optreden enquêteert Janke Dekker onder meer de Terheijdense bevolking onder meer over “vreemd gaan”. De uitslag werpt een zeer bedenkelijk licht op de zedelijke opvattingen van ons dorp, want bijna niemand blijkt met vreemdgaan een probleem te hebben.
Als tweede gast betreedt Bob Clerx het podium, hij is de initiatiefnemer voor een vestiging te Terheijden van een Agoraschool: deze onderwijsvorm gaat uit van de natuurlijke nieuwsgierigheid en leergierigheid van ieder kind. Zelf was Bob als hoogbegaafde leerling op Markenhage met van alles bezig en hij vindt het Agoraonderwijs een mooie aanvulling op de huidige onderwijsvormen. Behalve leraar en musicus is hij ook wereldreiziger, vooral in Centraal-Azië, Afrika en het Midden-Oosten. Hij heeft daarbij veel aan zijn talenknobbel: hij spreekt intussen een stuk of twintig talen.
In het Midden-Oosten kwam hij in contact met de Yezidi-cultuur. Dit volk heeft zeer zwaar geleden onder de IS-terreur, vooral de vrouwen. Bob beijvert zich ervoor dat de plegers van die misdaden voor de rechter komen.
Op de vraag of reizen in de genoemde omgeving niet erg onveilig is, kwam als verrassend antwoord dat problemen in hoofdzaak veroorzaakt worden door roekeloze vakantiegangers. Hij riep iedereen op die landen eens te bezoeken, al was het maar vanwege de schitterende natuur.
De columnist van dienst was ex-journalist Jacques Hendriks. Hij is al sinds zijn vroegste jeugd bezeten van Nepal, niet alleen als liefhebber van de natuur daar, maar vooral van de mensen die hoog in de bergen in middeleeuwse omstandigheden in afgelegen dorpjes leven. Ze hebben niets maar delen alles en zijn dus erg gastvrij. Helaas wordt het land ook herhaaldelijk getroffen door natuurrampen. Desondanks blijven de Tibetanen de liefste mensen van deze planeet. Ga er naar toe.
Na weer een indrukwekkend optreden van Janke Dekker en Erik Vlasblom was het de beurt aan de laatste gast van deze middag: Willem Philipsen. Zijn ondervraging begint met videoclips waarin we hem in zijn topjaren als gitarist zien. Op 12 mei 2007 overkomt Willem een herseninfarct, waardoor hij halfzijdig verlamd raakt. Over die tijd schrijft hij een boek “Met de stroom mee”, waarin hij duidelijk laat merken dat hij weigert te blijven steken in al het negatieve dat hem overkwam, mede door de steun van zijn toenmalige partner en vrienden. Hij is nu beleidsmedewerker in Rotterdam, en tevens toegankelijkheidscoach als ervaringsdeskundige. Verder heeft Walter een gloeiende hekel aan de term mensen met een beperking, want volgens hem heeft iedereen er wel een.
Voor Tja de show overneemt verzekert Walter een ieder dat het alcoholverbod toch serieus een overweging is, vanwege de gezondheid van het Terheijdense volk.
Tekst Giel van Fessem
Foto’s René Schotanus